Penulis: Dzulhelmi Nasir, Irham Razak & Azyyati Azizi
Foto: Syadan Ginu
Apabila
kita terfikir tentang reptilia, kita akan terbayang binatang yang berkuku,
menjelirkan lidah, panjang, bersisik, tahan lasak dan menakutkan. Di dunia ini,
terdapat sekitar 79 spesies biawak yang telah dikenalpasti. Di negara kita,
terdapat tiga spesies biawak iaitu Biawak Air (Varanus Salvator), Biawak
Kudung (Varanus dumenrilii) dan Biawak Serunai (Varanus Rudicolis).
Antara ketiga-tiga spesies ini, Biawak air adalah yang kerap kelihatan kerana
ia mampu hidup di pelbagai habitat dan juga kawasan yang mempunyai kaitan
dengan manusia.
Biawak
air adalah bersaiz besar seakan-akan rupa buaya kecil jika dilihat di dalam
air. Lidahnya bercabang, kuku yang tajam, kakinya kuat dan ia mempunyai deria
bau yang sangat efektif. Ia boleh membesar sehingga dua meter, dan beratnya
boleh mencecah sehingga 50 kilogram. Ia boleh berlari dan juga mampu berenang
dengan sangat pantas di dalam air. Biawak air adalah karnivor yang memakan
pelbagai haiwan lain termasuklah ikan, tikus, ular dan juga bangkai haiwan yang
telah mati. Oleh kerana metabolism yang tinggi, ia memerlukan makanan yang
lebih kerap. Di dalam hutan, ia boleh kelihatan tidur pada batang pokok dengan
kakinya terjatuh ke bawah. Ia juga boleh dijumpai di dalam lubang-lubang tanah
di mana ia bterteduh dan bertelur. Selain itu, Biawak air boleh menyimpan air
di dalam badan dengan agak baik, akan tetapi, ia bergantung kepada
persekitaran. Untuk mengelakkan kehilangan air, mereka akan mengorek dan
tinggal di dalam lubang di bawah tanah.
Biawak air mengurai bangkai haiwan di dalam sistem pencernaan mereka dan menukar bahan-bahan organik tersebut kepada nitrogen. Nitrogen merupakan salah satu elemen penting dalam kelangsungan kitaran hidup sesebuah tumbuhan. Seperti yang kita sedia maklum, tumbuhan merupakan komponen asas dalam sesebuah kitaran makanan. Dalam setiap kitaran makanan, tumbuhan merupakan pembekal tenaga utama untuk memastikan organisma lain mendapat sumber makanan yang cukup. Hal ini menunjukkan kehadiran biawak air akan memberi impak yang besar ke atas ekosistem sesebuah kawasan. Oleh itu, proses penguraian ini adalah penting untuk memastikan kelangsungan kitaran tenaga dalam sesebuah rantaian makanan.
Tambahan pula, Kehadiran biawak air
sebagai pemangsa mengawal jumlah populasi organisma lain, seterusnya
menyeimbangkan kitaran ekosistem. Selain itu, biawak air juga berkeupayaan
untuk memastikan kawasan persekitaran bersih dengan mengurai bangkai binatang.
Keupayaan mereka untuk mencerna makanan dengan cepat dalam sesuatu masa turut
mempercepat proses penguraian bahan organik dalam sesuatu kawasan. Bahan
organik yang dimaksudkan dalam konteks ini adalah bangkai haiwan. Ini akan
menjurus kepada persekitaran yang bersih untuk didiami oleh manusia.
Namun begitu, Biawak air sering
disalah erti oleh masyarakat kita. Adalakalanya, haiwan ini akan dicederakan
atau dibunuh jika terserempak mereka memasuki kawasan kediaman manusia. Hal ini
kerana rupanya yang kelihatan bengis, dan kepercayaan bahawa ia mempunyai
gigitan berbisa dan sakit sehingga boleh meracuni manusia. Hal ini adalah
bertentangan dengan cara biawak ini melindungi diri mereka daripada ancaman
musuh. Biawak air juga adalah seperti kita, dan jika rasa terancam, ia akan
cuba melarikan diri dengan pelbagai cara. Jika terpaksa, ia akan menggunakan ekornya
untuk melibas ancaman itu.
Masyarakat masih tidak menyedari
kepentingan biawak air dalam kawasan kediaman mereka untuk memastikan nilai
estetik kawasan perumahan mereka terjaga. Secara tidak langsung, biawak air
turut mengelakkan bau yang tidak menyenangkan melalui pelupusan bangkai haiwan
dalam diet harian mereka. Perkara yang perlu dilakukan oleh penduduk yang
menemui biawak air adalah mengembalikan haiwan tersebut ke kawasan luar rumah
tanpa mendatangkan kecederaan kepada haiwan ini. Walaupun haiwan ini bukanlah
haiwan yang dilindungi oleh akta Malaysia, ia wajar diberi peluang untuk hidup
dan mengisi kekosongan dalam kitaran sesebuah ekosistem. Biarpun kewujudan
biawak air digeruni oleh masyarakat, haiwan ini wajar dilindungi kerana ia
merupakan komponen penting dalam rantaian makanan sesebuah ekosistem.
No comments:
Post a Comment